3 antwoorden over de crisis in Venezuela

Venezuela verkeert in een diepe politieke en economische crisis, met enorme inflatie en grote voedseltekorten. Het land heeft een van de grootste oliereserves ter wereld, maar de olieproductie en de hele economie zijn ingestort. De inflatie is enorm, geldbiljetten zijn nauwelijks meer wat waard. De duizelingwekkende inflatie zorgt er niet alleen voor dat spaartegoeden en salarissen overnacht niets meer waard zijn. Daarnaast is alles dat nog beschikbaar is, onbetaalbaar geworden. Denk bijvoorbeeld aan medicijnen: "een simpele diarree kan een kwetsbaar kind makkelijk het leven kosten. 

Voedseltekorten
Importrestricties en hyperinflatie verminderen de beschikbaarheid van en toegang tot basisproducten en voorzieningen. Voedsel en medicijnen zijn bijna niet meer verkrijgbaar en wat wel beschikbaar is, is onbetaalbaar geworden voor de gewone burger. Volgens het World Food Programme worstelt een op de drie mensen in Venezuela om voldoende eten op tafel te krijgen. Zestig procent van de huishoudens geeft aan onvoldoende te eten en 20% van de Venezolanen zegt familiebezit te verkopen om in de basisbehoeften te voorzien.

Medische zorg
De economische crisis raakt de gezondheidsvoorzieningen het hardst. In de publieke ziekenhuizen zijn steeds minder medicijnen en voorzieningen beschikbaar. Naast de honger, schaarste en politieke onrust vlucht de Venezolaan ook voor epidemieën in de eigen ingestorte gezondheidszorg. Eenmaal aangekomen in Colombia, komen ze terecht in een land waar je alleen met geldige documentatie toegang hebt tot basisvoorzieningen als gezondheidszorg en onderwijs. Ook mogen zij officieel niet werken, waardoor veel Venezolanen hun heil soms zoeken in de illegaliteit.

Aanhoudende vluchtelingenstroom

Door de groeiende politieke onrust en de economische onzekerheid in het land zijn miljoenen Venezolanen hun land ontvlucht. Zij trekken veelal naar buurland Colombia en in lagere aantallen ook naar Aruba en Curaçao. Het geweld tegen de protesterende bevolking, gebrek aan voedsel en medische zorg en verlies aan inkomsten zijn de belangrijkste redenen voor vertrek. Volgens de huidige cijfers zijn er meer dan 1,8 miljoen Venezolanen die voor langere tijd opvang zoeken in Colombia. Over het algemeen komen er naar schatting 35.000 Venezolanen elke dag de grens met Colombia over. 

Coronavirus verergert vluchtelingencrisis

De voortdurende coronacrisis maakt de situatie moeilijk, zowel economisch als in termen van verminderde toegang tot diensten. De dreiging van corona in combinatie met de tekortkomingen van de Colombiaanse regering om het virus aan te pakken, hebben situatie verergerd van reeds kwetsbare individuen (zowel Venezolanen als Colombianen) die afhankelijk zijn van humanitaire hulp. De invoering van uitgaansverboden en andere bewegingsbeperkingen hebben de situatie van vluchtelingen en migranten verder verslechterd.

Volgens een rapport van het Wereld Voedsel Programma krijgt een derde van de bevolking, ruim 9 miljoen mensen, niet genoeg voedsel. 70.000 Venezolanen keerden terug naar hun land, aldus de VN in een inventarisatie in augustus 2020. Maar de situatie is zo uitzichtloos geworden dat velen ervoor kiezen om opnieuw hun geluk te beproeven in het buitenland.

De eerste noodhulp van Stichting Vluchteling gaat vooral naar medische zorg voor vluchtelingen zonder papieren op Curacao. Daarnaast zetten wij in samenwerking met onze partner het Intersos met ingang van november 2020 de volgende hulpprogramma’s op voor ruim 7.700 Venezolaanse vluchtelingen: 

1. Cash ondersteuning 
Geen werk, gebrek aan voedsel en aan onderdak zijn de belangrijkste noden onder de gevluchte Venezolanen. Daarom wordt aan kwetsbare Venezolanen een bedrag aangeboden, zodat ze beter in hun basisbehoeften kunnen voorzien. Zoals voor voedsel, medische zorg of andere eerste levensbehoeften.

2. Medische zorg
Het uitdelen van klamboes, hygiene pakketten en en geven van hygiene voorlichting.