Myanmar

In Myanmar (voorheen: Birma) is het al onrustig sinds de onafhankelijkheid van Engeland in 1948. Toen begonnen de spanningen tussen de centrale overheid en verschillende etnische minderheden die meer autonomie nastreefden. In 1962 pleegde generaal Ne Win een machtsgreep waarmee een dictatuur begon die 50 jaar zou duren. Grove mensenrechtenschendingen, vooral gericht tegen etnische minderheden, waren aan de orde van de dag.

Myanmar wordt democratischer

Myanmar is vanaf 2010 een proces van politieke, sociale en economische hervorming ingegaan. Langzaam leidt dit tot meer vrijheid en minder censuur en onderdrukking. In 2015 vonden de eerste democratische verkiezingen plaats, mede dankzij de onverzettelijke en vreedzame strijd van Aung San Suu Kyi, die als boegbeeld van de democratie geruime tijd onder huisarrest stond. Maar de nieuwe regering moet nog altijd rekening houden met het leger als cruciale machtsfactor.

Bovendien is de onderdrukking van etnische groepen, zoals de Rohingya, toegenomen. Zij hebben geen staatsburgerschap, geen rechten en krijgen in alle opzichten restricties opgelegd. De spanningen tussen de Rakhine bevolking en Rohingya laaiden in 2012 op met enkele forse geweldsuitbarstingen, resulterend in ruim 140.000 ontheemden, merendeels Rohginya. In oktober 2016 en augustus 2017 liepen de spanningen in Rakhine State verder op na aanslagen op grensposten van de politie. De toename van geweld en onderdrukking hebben geleid tot een enorme vluchtelingstroom naar het nog armere buurland Bangladesh.

Grote uitdagingen

In Myanmar zijn nieuwe kansen voor de wederopbouw. Maar decennia van gewapend conflict, extreme armoede en frequente natuurrampen laten diepe sporen na. Religieuze spanningen komen nog steeds vaak voor en hoewel er economisch vooruitgang is geboekt, blijven veruit de meeste Myanmarezen straatarm. Nieuwe of oplaaiende conflicten in etnische gebieden en frequente natuurrampen zorgen voor nieuwe slachtoffers en ontheemden.

In Myanmar zorgen instabiliteit en interne conflicten voor grote groepen vluchtelingen en ontheemden. Sinds 25 augustus 2017 zijn inmiddels ruim 688.000 Rohingya gevlucht uit deelstaat Rakhine naar buurland Bangladesh. Het totale aantal ligt er op 900.000, waaronder 212.000 Rohingya die al vanaf 2016 gevlucht zijn. Daar worden vluchtelingen opgevangen in geimproviseerde kampen; bovendien zitten nog eens duizenden Rohingya vast in het bergachtige gebied van noordelijk Rakhine. In de al jaren onrustige noordelijke Kachin State is het aantal ontheemden opgelopen tot 95.900. En recent verlieten 11.900 mensen huis en haard voor oplaaiend geweld in de noordelijke Shan State. De meerderheid bestond uit vrouwen en kinderen. Daarnaast slaan mensen geregeld op de vlucht voor natuurrampen en kampt de medische zorg in Myanmar met alarmerende tekorten. Om deze redenen blijft humanitaire hulp hard nodig.

Het is de missie van Stichting Vluchteling om mensen te helpen van wie het leven is verwoest door conflict en rampen. We helpen deze mensen overleven, herstellen en een toekomst opbouwen.

De afgelopen maanden hebben we actie gevoerd voor de Rohingya-vluchtelingen uit Myanmar. In een paar maanden tijd zijn honderdduizenden Rohingya voor geweld naar Bangladesh gevlucht. Van de nu 900.000 vluchtelingen, bevinden zich alleen al 585.000 mensen samengepakt in het Kutupalong-Balukhali kamp.

Onze hulp in Myanmar:

• Begin december zijn 110 verzorgingspakketten uitgedeeld aan nieuwe ontheemden. Met onder andere zeep, maandverband, handdoeken en luiers voor hun kinderen. Daarnaast zijn ook 750 noodhulppakketten met dekens, slaapmatten en andere belangrijke eerste levensbehoeften verspreid.

Onze hulp in Bangladesh:

• 2 specialistische ondervoedingsklinieken in vluchtelingenkamp Kutupalong Balukhali. Elke kliniek telt tien bedden en 24-uurs hulpverlening voor ernstig ondervoede kinderen.
• 6 teams die levensreddende medische zorg, noodvoeding en psychosociale hulp bieden gericht op vluchtelingen. In totaal zijn 2.065 patiënten geholpen, onder wie 246 kinderen.
• 3 gezondheidscentra voor vrouwen en kinderen in vluchtelingenkamp Kutupalong Balukhali. In deze centra ligt de nadruk op seksuele en reproductieve gezondheidszorg voor vrouwen en jonge meisjes, vooral de zorg en behandeling van slachtoffers van seksueel geweld en psychosociale zorg en behandeling van slachtoffers van Gender Based geweld (GBV).
• Uitbreiding en inrichting van een verouderde faciliteit tot een volledig functionerend gezondheidscentrum met een bereik van 25.000 personen, zowel vluchtelingen als lokale bevolking

Voor meer informatie over onze hulp in Bangladesh klik hier.

Ontmijning

Sinds 2016 helpen we in Myanmar ook bij ontmijning. In gebieden waar landmijnen en andere onontplofte explosieven een gevaar vormen, zorgen we dat de bevolking voorlichting krijgt. Dit werk doen via onze partner de Mines Advisory Group (MAG), een internationale hulporganisatie met grote expertise en ervaring op dit gebied.

Noodhulp, drinkwater en sanitaire voorzieningen

Vanaf 2008 bieden we in Myanmar humanitaire hulp via onze partner het IRC. We begonnen in 2008 met noodhulp aan de slachtoffers van cycloon Nargis en in 2012/2013 aan ontheemden in Kachin State. Sinds 2013 werken we samen aan schoon drinkwater en sanitaire voorzieningen voor (teruggekeerde) ontheemden en de lokale bewoners in Kayah State.

Medische zorg dankzij rugzakdokters

In Myanmar zorgen we sinds 2002 voor medische zorg in het oostelijk Myanmar, waar gezondheidszorg  zeer beperkt is. Hiervoor werken we samen met onze partner Backpack Health Worker Team Program (BPHWT), de zogenoemde rugzakdokters. Mede dankzij onze steun sturen zij kleine mobiele teams artsen en verplegers op pad met medische voorraden en apparatuur om medische zorg,  training en voorlichting te geven aan mensen in de meest afgelegen gebieden.

Naast deze noodhulp en hulp bij de wederopbouw in Myanmar, helpen we de Myanmarese vluchtelingen in Thailand al sinds 1985.

Ons werk in Myanmar is onderdeel van het hulpprogramma van het IRC voor Myanmar. Met dit programma werden in 2015 samen ruim 462.000 mensen geholpen.

Meer weten? Bekijk onze projecten in Myanmar. 

Samenwerking met het IRC

In Myanmar werken we veel samen met onze vaste partner het International Rescue Committee (IRC). Ons werk is onderdeel van hun hulpprogramma voor Myanmar. Binnen dit programma werden in 2015 ruim 462.000 mensen geholpen. Het IRC richt zich op de meest afgelegen gebieden, waaronder de staten Rakhine, Shan en Kayah. Daar maken ze zich sterk voor:

• Betere medische zorg door het opleiden van lokaal medisch personeel en het ondersteunen van mobiele klinieken
• Betere toegang tot schoon drinkwater, sanitaire voorzieningen en het voorkomen van de verspreiding van ziektes door een nauwe samenwerking met lokale gemeenschappen
• Landbouw en weerbare boeren te informeren over moderne landbouwtechnieken en -technologieën
• Wederopbouw en de ontwikkeling van plattelandsgemeenschappen: door mensen te ondersteunen bij het zelf vaststellen, plannen en uitvoeren van kleinschalige ontwikkelingsprojecten
• Centra voor vrouwen en meisjes waar ze vaardigheidstrainingen krijgen en waar slachtoffers van geweld hulp ontvangen

In 2016 bereikte Stichting Vluchteling via haar lokale partner Backpack Health Worker Team Program de volgende resultaten:

• 25.041 mensen in oostelijk en zuidoostelijk Myanmar kregen toegang tot basis- en reproductieve gezondheidszorg, zoals family planning informatie en bevallingszorg

In 2016 bereikte Stichting Vluchteling via haar internationale partner het IRC de volgende resultaten:

• 6.248 mensen in Kayah State kregen betere toegang tot schoon drinkwater en sanitaire voorzieningen
• 2.976 ontheemden in Rakhine State kregen toegang tot basis- en reproductieve gezondheidszorg en psychosociale hulp

Myanmar worstelt met voortdurende conflicten die soms hevig oplaaien en regelmatig terugkerende natuurrampen. Daarom is ons werk belangrijker dan ooit. Samen met onze partners zullen we onze humanitaire hulp voortzetten en waar nodig uitbreiden. Daarbij zullen we ons de komende jaren vooral sterk maken voor de thema’s gezondheid en bescherming.

Hierbij zullen we continu ons best doen om mensen zo snel en effectief mogelijk te helpen. We zullen luisteren naar hun zorgen en onze hulpactiviteiten daarop aanpassen.