Tijdens haar zesdaagse bezoek aan de Griekse hoofdstad overlegde Ceelen met een breed scala aan vertegenwoordigers van internationale hulp- en mensenrechtenorganisaties. Ook sprak ze met vluchtelingen in de stad, veelal op straat. Op alle manieren lijkt het er verdacht veel op dat het vluchtelingen in hun reis naar Europa, of tijdens hun verblijf in Griekenland, zo moeilijk mogelijk wordt gemaakt door de Griekse autoriteiten.
“Ik zie dat mensen aan hun lot worden overgelaten. Er is nauwelijks hulp voorhanden, terwijl de noden enorm zijn. Daarom luidt Stichting Vluchteling de noodklok”, stelt Ceelen, die in augustus ook op de Griekse eilanden Lesbos en Samos was.
“Pushbacks, op land en terug de zee op, zijn aan de orde van de dag. Mensen die toch Griekenland bereiken wordt het leven zeer lastig gemaakt. Vluchtelingenkampen zijn steeds meer afgesloten met hekken en hebben strenge regimes. Vluchtelingen die uiteindelijk een verblijfsvergunning krijgen kunnen niet meer rekenen op enige vorm van ondersteuning, zodat zij zich vaak genoodzaakt voelen verder te reizen naar andere Europese landen.”