DR Congo

De Democratische Republiek Congo is rijk aan grondstoffen, maar behoort toch tot de 15 armste landen ter wereld. Gewapend conflict en politieke instabiliteit in DR Congo hebben gezorgd voor een van de meest complexe en langste humanitaire crises ter wereld. Het land verkeert al meer dan 20 jaar in een noodtoestand.

Sinds de onafhankelijkheid in 1960 kent het land een lange geschiedenis van conflict. Na jaren van politieke en economische neergang, woedde er van 1998 tot 2002 een oorlog met extreem geweld en verkrachtingen op grote schaal, waarbij naar schatting 5.4 miljoen mensen omkwamen. Niet alleen door geweld, maar vooral door ziekte en ondervoeding. Inmiddels zijn er in totaal meer dan 5,5 miljoen Congolezen op de vlucht in eigen land. Vooral in de oostelijke provincies gaat het geweld door, met brute aanvallen op vrouwen en meisjes. 

Ondanks vredesonderhandelingen, enige economische vooruitgang en kleine verbeteringen op het gebied van onderwijs- en gezondheidsvoorzieningen, blijft het land worstelen met terugkerende crises. Gebrek aan infrastructuur is een nationaal probleem. Gezondheidszorg heeft de hoogste prioriteit: ziektes als mazelen, cholera en malaria komen veel voor.

Bovendien kampt het land opnieuw met ebola-uitbraken.

De Democratische Republiek Congo is een van de minst ontwikkelde landen ter wereld als het gaat om levensverwachting, onderwijs en levensstandaard. Er is vooruitgang geboekt wat betreft de economie, gezondheidszorg en het onderwijs. Maar nog steeds lijden miljoenen mensen onder de terugkerende crises. 

• De medische zorg is slecht georganiseerd. Er is een tekort aan personeel, geld en medicijnen. Cholera en mazelen komen veel voor en weinig mensen zijn ingeënt tegen veelvoorkomende ziektes. Veel baby's halen hun eerste verjaardag niet.
• Seksueel geweld tegen vrouwen en meisjes is een groot probleem. Zij worden na een verkrachting vaak ook nog eens verstoten door hun man, wat leidt tot relationele en sociaal-economische problemen. Deze slachtoffers hebben niet alleen medische zorg nodig, maar ook psychosociale hulp en juridische ondersteuning.
  
  
• Door kind- en tienerzwangerschappen stoppen veel meisjes met school. Dit maakt het moeilijk om op latere leeftijd een inkomen te verdienen. Sowieso gaan veel kinderen niet naar school. Zij die wel gaan, krijgen onderwijs van matige kwaliteit.

In de Democratische Republiek Congo begonnen we ons werk in de jaren ’90 met het verstrekken van levensreddende noodhulp. We focussen ons in Congo op gezondheidszorg, bescherming, onderwijs en economisch welzijn. In de provincie Tanganyika zijn de gevechten afgenomen en is de veiligheidssituatie verbeterd. We bieden er teruggekeerde ontheemden hulp.

Samen met onze partner de Panzi Stichting werken we aan medische zorg en psychosociale hulp voor slachtoffers van seksueel geweld en vrouwen met gynaecologische problemen. Klik hier voor behaalde resultaten en doelen van onze samenwerking met de Panzi Stichting. 

In de periode 2019-2020 bereikten Stichting Vluchteling en haar lokale partners de volgende resultaten:

• We maken het General Hospital van Kalemie coronaproof, inclusief isolatiebedden, hygiene voorlichting in gastgemeenschappen en het trainen van de medische staf. Hiermee bereiken we bijna 140.000 mensen

• Trainen van ziekenhuispersoneel in het opvangen van corona patiënten in drie ziekenhuizen (het Panzi-ziekenhuis en twee plattelands-ziekenhuizen. En de aanschaf van medische materialen zoals mondmaskers,  snelle corona-virustest en revalidatieapparatuur. Medisch consult voor bijna 6.000 patienten. 

• In de provincie Tanganyika zijn de gevechten afgenomen en is de veiligheidssituatie verbeterd. We bieden teruggekeerde ontheemden onderdak en zorgen dat ze in hun levensonderhoud kunnen voorzien.

• Wij ondersteunen de Panzi Foundation zodat ontheemde vrouwen en meisjes in afgelegen gebieden, waaronder slachtoffers van seksueel geweld, toegang hebben tot reproductieve gezondheidszorg en gynaecologische zorg via mobiele klinieken en in de ziekenhuizen Bulenga en Mulamba.

• Ontheemde of teruggekeerde kinderen en jongeren en voormalig kindsoldaten gaan weer naar basis- of middelbare school of volgen een vakopleiding.