Dit komt doordat de gevolgen van dodelijke droogtes en overstromingen van een jaar geleden nog steeds voelbaar zijn. En ook volgend jaar zullen doorwerken. Ook aanhoudende oorlogen als in Ethiopië en Oekraïne laten diepe sporen achter.
Wereldwijd zijn nu meer dan 100 miljoen mensen op de vlucht. En dit alles boven op de verwoesting die corona heeft achtergelaten onder de allerarmsten in de wereld. En door apenpokken, vectorziektes en uitbraken van ebola en cholera staat de volksgezondheid in tal van landen onder grote druk.
Daarnaast zorgt de klimaatcrisis ervoor dat veel mensen nog kwetsbaarder zullen worden dan ze nu al zijn en dreigt de hongersnood verder toe te nemen. En alsof dit beeld nog niet grimmig genoeg is: op dit moment leven 388 miljoen vrouwen en meisjes in extreme armoede.
Het is schokkend dat een recordaantal mensen het komende jaar een vorm van noodhulp nodig zullen hebben. Meer geld dan ooit is nodig en we zullen alle zeilen moeten bijzetten.
Ook al is er de afgelopen jaren veel bereikt, volgens de VN stijgen de behoeftes op dit moment sneller dan de financiële steun van de donoren. Hulporganisaties worden daarom gedwongen om te beslissen op wie ze zich gaan richten met de beschikbare middelen.