Nieuwjaarscolumn Tineke

Wat ik voorzie voor 2020? 

Ik zie donkere wolken boven de Griekse eilanden. Vele duizenden vluchtelingen, en ook mensen  
die in Europa een betere toekomst zoeken, moeten maar zien hoe ze de winter gaan overleven.

Ik zie donkere wolken boven de Griekse eilanden.

Op Samos woonden bij mijn laatste bezoek kleine kinderen, zwangere vrouwen, bejaarden, invaliden, zieken en  
andere kwetsbare mensen in flinterdunne koepeltentjes. Er was geen sanitair en geen elektriciteit. Er is ook geen verwarming. 
De winter is er wel, ik moet er niet aan denken, aan de kou, de smerigheid, de ratten. Je  
kunt erop wachten tot hier doden gaan vallen. In ons rijke Europa. 

In West-Afrika groeit en bloeit Boko Haram, een Islamitische terreurorganisatie met banden met de Islamitische Staat. 
De wreedheid van de leden van deze organisatie is onvoorstelbaar. Burgers, straatarm, in Niger, Nigeria, Tsjaad en Kameroen zijn met velen  
op de vlucht geslagen.

In West-Afrika groeit en bloeit Boko Haram.

De ogen van de wereld zijn op andere crises gericht, en dus is er nauwelijks hulp beschikbaar. Aan de  
problemen in Venezuela lijkt ook geen einde te komen. Inmiddels zijn ruim vijf miljoen  
Venezolanen gevlucht, óók naar ons Koninkrijk. Ik ben trots op Salu pa Tur, de kliniek op  
Curaçao die we ondersteunen. Maar zoveel meer is nodig, en ondertussen groeien de  
noden almaar verder. 

Aan de problemen in Venezuela lijkt ook geen einde te komen,

Ik heb een grote, hele grote en hele belangrijke nieuwjaarswens: dat mijn voorspellingen  
vooral niet uit mogen komen.