‘1 miljoen Syrische kinderen hebben nog nooit hun eigen land gezien’

‘Al acht jaar lang wordt er gevochten in het land, hele steden in puin geschoten en gebombardeerd. De internationale gemeenschap is niet in staat geweest om 8 jaar geleden een oorlog te voorkomen, en heeft er al die jaren geen constructieve vrede weten te stichten’, zegt Ceelen, en voegt er aan toe: ‘Al acht jaar wonen miljoenen Syriërs in een vluchtelingenkamp, de meeste in de eigen regio, en zijn afhankelijk van hulp van buitenaf. Officieel mogen Syrische vluchtelingen bijna nergens werken en noden worden eerder groter dan kleiner’, zegt Ceelen, die onlangs nog vluchtelingen in Jordanië, libanon en Irak een hart onder riem heeft gestoken.  

Stichting Vluchteling helpt al 8 jaar lang in Irak, Libanon, Jordanië, en in Syrië zelf

Stichting Vluchteling helpt al 8 jaar lang in Irak, Libanon, Jordanië, en in Syrië zelf. Ceelen: ‘Islamitische Staat is nog niet verslagen. En met de strijd om Baghouz, een van de laatste bolwerken van IS, zijn opnieuw tienduizenden mensen gevlucht op zoek naar een veilig onderkomen, en opgevangen in kampen waar Stichting Vluchteling voedsel, medische zorg of een klein noodhulpbudget geeft, waarmee de ergste nood verlicht is, en de grootste ellende wat draaglijker gemaakt’, aldus Ceelen.

Met deze actie wil Stichting Vluchteling ook de aandacht vragen voor het lot van vele vluchtelingenkinderen die hun achtste verjaardag ‘vieren’ als vluchteling in een kamp, ‘want thuis bestaat vaak niet meer’

Bijna 12 van de 18 miljoen Syriërs hebben huis en haard verlaten en de meeste van hen vonden elders in Syrië, en in de landen om Syrië heen bescherming. Een relatief kleiner aantal is in Europa opgevangen. Hoewel er signalen zijn dat enkele vluchtelingen terugkeren naar hun verwoeste dorpen en steden, veruit de meeste van hen zijn niet in staat om de terugreis te ondernemen, omdat de situatie in hun land nog lang niet veilig is. Met deze actie wil Stichting Vluchteling ook de aandacht vragen voor het lot van vele vluchtelingenkinderen die hun achtste verjaardag ‘vieren’ als vluchteling in een kamp, ‘want thuis bestaat vaak niet meer’, zegt Ceelen.