Stichting Vluchteling verleende vooral medische noodhulp aan vrouwen en meisjes die in maart van het afgelopen jaar het laatste plukje IS-kalifaat in Baghouz moesten ontvluchten. De hulp was zeer omstreden, maar Stichting Vluchteling wilde principes van internationale humanitaire hulpverlening niet zonder meer aan de kant schuiven. Ceelen: ‘Ieder mens in nood is een mens in nood, en daarom zijn wij momenteel ook intens bezorgd over het lot van de Koerden en andere burgers in het noordoosten van Syrië die in de val zitten, en geen kant uit kunnen.’
De afgelopen jaren heeft Stichting Vluchteling veelvuldig noodhulp gegeven aan grote groepen vluchtelingen en ontheemden in het noordoosten van Syrië, maar daar komt dus nu een einde aan. Ceelen: ‘Het is diep triest hoe Europa momenteel de mensen in het noordoosten van Syrië aan hun lot overlaat in een oorlog waarbij vluchtelingen een speelbal zijn geworden.’
Stichting Vluchteling houdt nauwlettend de situatie ter plaatse in de gaten en bestudeert ook andere mogelijkheden om noodhulp te verlenen, bijvoorbeeld de optie waarbij er toestemming is van de regering in Damascus. Ceelen hoopt dat ‘iedereen onder ogen ziet dat we niet zomaar 1,6 miljoen mensen in de kou mogen laten zitten’. ‘En die kou bedoelen we letterlijk, want de winter staat op de stoep’, zegt Ceelen.