Zoals gepubliceerd op NOS.nl:
Aan de andere kant van de wereld, in Myanmar, zijn dit jaar veel mensen op de vlucht geslagen uit angst voor geweld, plunderingen en onderdrukking. Honderdduizenden Rohingya, moslims uit het boeddhistische Myanmar, trokken de grens over naar Bangladesh. Tineke Ceelen, directeur van Stichting Vluchteling, reisde in oktober af naar het grensgebied van Myanmar en Bangladesh en sprak met Rohingya-vluchtelingen in het kamp bij de stad Cox's Bazar.
"Een vrouw zat op de koude grond en was gesluierd. Ze kon het nauwelijks vertellen, en was alleen nog met haar zus. Ze hebben samen gezien hoe haar ouders en haar broer zijn vermoord. Samen met haar zus keek ze toe toen zijn keel werd doorgesneden."
Het is het enige verhaal dat Tineke Ceelen heeft opgeschreven. "De andere verhalen waren zo schrijnend en niet te beschrijven. Het meisje werd daarna verkracht, door dezelfde militair die haar broer de keel doorsneed."
Ze rende weg, naar de grens. Met een boot wilde ze de rivier oversteken naar Bangladesh, maar ze had niets om de overtocht mee te betalen. "Uiteindelijk leverde ze haar twee oorbelletjes in, het enige dat ze nog had."
Het is het enige verhaal dat Tineke Ceelen heeft opgeschreven. "De andere verhalen waren zo schrijnend en niet te beschrijven.
Een van de moeilijkste reizen
Voor Stichting Vluchteling reist Ceelen vaker naar gebieden waar mensen vandaan vluchten. "Bij deze reis was alles anders, het was een van de moeilijkste reizen die ik heb meegemaakt." Ceelen zag geïmproviseerde toiletten. Ze zag hoe met bamboe en zeil tenten waren gebouwd en hoe daar tussendoor slangen kropen. "Het kamp is vlak bij een natuurpark gebouwd. Er was net een kudde olifanten door het kamp getrokken. Die hadden vluchtelingen vertrapt."
De vrouwen 'huilden hun verhaal'. "Een vrouw vertelde hoe haar gezin voor haar ogen vermoord werd. Ze had haar kind nog op haar arm. Een militair rukte het van haar weg en gooide het kindje in het vuur." Terwijl ze met de vrouwen sprak, zagen ze aan de andere kant van de rivier de dorpen branden.
Update januari 2018: De crisis in de vluchtelingenkampen in Bangladesh duurt voort, samen met onze partner IRC zetten wij ons in om de levensomstandigheden te verbeteren door het aanleggen van sanitaire voorzieningen en het bieden van medische zorg, schoon drinkwater en voedsel.