De inwoners van Mosul zijn de wanhoop nabij

GEEF NU

Ruim 65 miljoen mensen zijn op de vlucht voor oorlog en geweld. Nog nooit moesten zoveel mannen, vrouwen en kinderen álles achterlaten. In Irak, nadat de stad Mosul was bevrijd uit handen van IS, willen de burgers zo snel mogelijk weer terug naar huis. Een groot deel van de stad ligt in puin en er zijn weinig tot geen voorzieningen. De inwoners van Mosul zijn de wanhoop nabij. 

De op een na grootste stad van Irak viel in juni 2014 in handen van IS. Ruim een miljoen inwoners van Mosul wist toch te vluchten. Na de bevrijding van de stad in juli 2017 willen de mensen terug naar hun stad. Veel inwoners wonen nog steeds in overvolle kampen op tientallen kilometers van de stad. Hun huizen en eigendommen in de stad zijn verwoest, net als wegen, scholen, ziekenhuizen en water- en elektriciteitsvoorzieningen. Voedsel en water zijn schaars, vooral kinderen zijn hierdoor kwetsbaar. 

Een klein bedrag maakt al een groot verschil, voor 21 euro kunnen wij al een kind in nood een noodhulppakket met voedsel, schoon drinkwater en medicijnen geven 

Een klein bedrag maakt al een groot verschil

Eerder dit jaar voerden wij al campagne voor de inwoners van Mosul en wij blijven ons inzetten voor de mensen die in een verwoeste stad hun leven weer willen opbouwen, maar we willen heel graag nog veel meer voor hen betekenen. Daarom vragen wij om je hulp, meer hulp. Geef vluchtelingen minder. Minder angst, zorgen en wanhoop. Wij hopen deze laatste dagen van het jaar op jou te mogen rekenen. Een klein bedrag maakt namelijk al een groot verschil. Voor 21 euro kunnen wij al een kind in nood uit Mosul een noodhulppakket met voedsel, schoon drinkwater en medicijnen geven. Help jij mee?

Tineke Ceelen: 'De mensen uit Mosul vertelden ons over hun verliezen, we zagen de littekens van schotwonden en hoorden over de executie van geliefden'

De verwoesting is indrukwekkend

Directeur van Stichting Vluchteling Tineke Ceelen was na de bevrijding in Mosul: ‘De verwoesting is indrukwekkend. Onze reis ging langs afgebrande, platgebombardeerde of door granaatinslagen gehavende huizen. De mensen uit Mosul vertelden ons over hun verliezen, we zagen de littekens van schotwonden en hoorden over de executie van geliefden. De confrontatie met het lijden van eigenlijk eenieder die we spraken was beklemmend.’